ต้องขอขอบคุณมากครับสำหรับข้อติชม  ถือเป็นกระจกสะท้อนการทำงานของพวกเราคณะกรรมการที่ทำงานครับ

     1.  เราพยายามทำงานให้รวดเร็วที่สุดในการแจกรางวัลสำหรับการแข่งขัน  เพราะทราบดีว่าเด็กๆและผู้ปกครองหลายท่านมาจากต่างจังหวัดต้องรีบเดินทางกลับบ้านกัน  และระหว่างการรอนั้น  จะเห็นได้ว่ากรรมการของเราบนเวทีก็จะทำการพูดคุยกับเด็กๆ และผู้ปกครอง  เพราะนี่ก็คืองานอีกอย่างหนึ่งของพวกเรา  โดยส่วนใหญ่แล้วจะทำหน้าที่โดยป้าตู๋  คอยสอนและอบรมเด็กๆให้มีมารยาทและเป็นนักกอล์ฟที่ดี  รวมถึงทำความเข้าใจพูดคุยกับผู้ปกครอง  ซึ่งก็ได้รับการชมเชยจากผู้ปกครองมากมายในการทำงานหน้าเวทีในส่วนนี้

     และเราสามารถประกาศผลการแข่งขันได้เมื่อกลุ่มสุดท้ายขึ้นมาส่งสกอร์  ไม่เกิน 30 นาที และเรื่มการแจกรางวัลทันทีครับ   ซึ่งคณะกรรมการเราปฏิบัติเช่นนี้มาโดยตลอด

      2. เด็กๆที่ไปสร้างชื่อเสียงมา  เรานำมาประชาสัมพันธ์และแสดงความยินดีด้วยตลอดเวลาในเวปของสมาพันธ์  อย่างรายของ "แต็ป" ชนะโชค เดชภิรัตนมงคง  ก็มีบทความในเวปของเรา  และในทุกโอกาสที่เด็กๆของเราไปสร้างชื่อเสียงมา

      3. สมาพันธ์ฯ เราทำงานด้วยจิตอาสา  ทำงานเพื่ออยากเห็นเด็กๆมีกิจกรรมที่ดีทำและเป็นคนดีในสังคม โดยอาศัยกีฬากอล์ฟช่วยขัดเกลา  คณะกรรมการทุกคนที่ทำงานเป็นอาสาสมัคร  ไม่มีรายได้จากการทำงานในส่วนนี้  "เงินทุกบาทถึงมือเด็กๆ ทั้งสิ้น"

      ดังนั้นตังค์ที่ท่านผู้ปกครองจ่ายไป  ก็เพื่อลูกหลานของท่านเอง  ลูกหลานท่านได้แข่งกอล์ฟในรายการที่ได้มาตราฐาน  มีการพัฒนาทั้งด้านร่างกายและจิตใจ   ได้รับการปลูกฝังให้เป็นคนดีในสังคม  มีน้ำใจเป็นนักกีฬา รู้แพ้รู้ชนะ   นี่คือบริการของเราที่มอบให้กับผู้ปกครองที่จ่ายตังค์เพื่อให้ลูกหลานได้มาแข่งกอล์ฟของสมาพันธ์ฯ ครับ.

ขอบคุณเช่นกันสำหรับความคิดเห็น อยากเพิ่มเติมที่โปรแจ๊คตอบไปสักเล็กน้อยค่ะ

1.เราตั้งใจทำการแจกรางวัลให้เป็นเรื่องที่สำคัญมากกว่าการรับรางวัล.... ไม่ได้ต้องการจัดให้เสร็จๆไปและแจกรางวัลแล้วก็แล้วกันไป.... เหมือนการแข่งขันที่อื่นๆ... ทั้งๆที่เราก็อยากจะกลับบ้านเหมือนกัน...แต่เราคิดว่าหากทำอย่างนั้นการแข่งขันแต่ละแมทช์เด็กๆและผู้ปกครองรวมทั้งผู้จัดเอง ก็คงไม่ได้อะไรมากไปกว่า..... ผู้จัดเสร็จงานไปหนึ่งงาน.... ผู้ปกครองเสียเงินให้ลูกมาแข่ง เด็กได้ถ้วยรางวัลไปหนึ่งใบ...และก็จบ....สิ่งอื่นๆที่เป็นนามธรรม...ก็คงจะถูกละเลยไป ไม่ถูกนำมากล่าวถึง...การพูดคุยหน้าเวทีแต่ละครั้ง..ต้องใช้การสังเกตพฤติกรรมเด็ก การแสดงออกของเด็ก และผลที่จะตามมา ...การได้มีโอกาสพูดคุยระหว่างรอผลการแข่งขันเป็นสิ่งเราต้องการจะปลูกฝังและสื่อให้เด็กๆได้เรียนรู้...ตลอดระยะเวลาของการทำงานมา 12 ปี ได้ทำเป็นกิจวัตร....เป็นอุดมการณ์ที่ตั้งใจจะให้แตกต่างจากการแข่งขันขององค์กรอื่น.....ผู้จัดคิดว่า รางวัลของการแข่งขันกอล์ฟ ไม่ได้อยู่ที่การรอรับถ้วยรางวัลของตัว และก็กลับ...โดยไม่ได้เรียนรู้อะไร..ไม่มีอะไรปลูกฝังลงไปในใจ...เราอยากให้เขาเติบโตทั้งกายและใจ...อยากให้กีฬาสอนเขา...ให้เป็นนักกีฬาที่แท้ค่ะ....

2.เราจะพยายามติดตามผลการแข่งขันที่เด็กๆของเราได้ไปแสดงฝีมือในที่ต่างๆและนำมาเสนอมากขึ้นค่ะ

3.ต้องเรียนอีกครั้งว่า...สมาพันธ์ฯของเราไม่ได้จัดการแบบธุกิจ หากได้อ่านประวัติของสมาพันธ์ฯ ถึงที่มา...ที่ไป..แล้ว...อาจจะทำให้เข้าใจได้มากขึ้นถึงเจตนารมณ์ของการตั้งชมรมส่งเสริมนักกอล์ฟเยาวชนไทย(ภาคเหนือ) จนกลายเป็นสมาพันธ์ฯ ณ วันนี้...ว่าเป็นงานที่ทำด้วยใจรัก กรรมการทุกท่านที่มาทำงานก็ทำด้วยจิตอาสา...ต้องสละเวลา สละกำลังกาย ทุ่มเทเวลาส่วนตัว ทำการจัดการแข่งขันให้ได้ดีที่สุด...ทั้งเรื่องสนาม กฎ กติกา มารยาทของนักกอล์ฟ และมารยาททางสังคมอื่นๆ...ที่การจัดการแข่งขันอื่นๆไม่ได้พูดถึง

    กรรมการหลายท่านมีลูกเคยเล่นกอล์ฟ...เห็นประโยชน์ของกีฬากอล์ฟ...จึงอยากจะเปิดโอกาสให้เด็กๆที่รักกีฬากอล์ฟได้มีเวทีแสดงความสามารถและได้ประโยชน์จากกีฬาชนิดนี้บ้าง... เราอยากให้เขาเห็นโลกและมองโลกอย่างนักกีฬาที่ดี...สิ่งที่ผู้ปกครองจะได้รับกลับไปก็ขึ้นอยู่กับมุมมองต่อการทำงานเพื่อสังคมงานนี้ของเรา ...

    แต่หากมีสิ่งใดๆที่ยังไม่สามารถทำให้เป็นที่พอใจ ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ ...สิ่งใดที่คิดว่าเราจะทำให้ผู้ปกครองได้....นอกเหนือจากที่ทำให้แก่เด็กๆแล้ว...ยินดีรับข้อเสนอแนะค่ะ